LUISTER!

99% van dissipelskap is net God wat ons AANDAG probeer kry!

"En die sorge van hierdie wêreld en die verleiding van die rykdom en die begeerlikhede in verband met die ander dinge kom in en verstik die woord, en dit word onvrugbaar." Markus 4:19 

"En ‘n ander deel het in die goeie grond geval en gegroei en honderdvoudige vrug opgelewer. Toe Hy dit gesê het, roep Hy uit: Wie ore het om te hoor, laat hom hoor!" Lukas 8:8 

"My seun, luister na my wysheid, neig jou oor tot my insig." Spreuke 5:1 

"Luister na My, o Jakob, en Israel, wat Ek geroep het, dit is Ek; Ek is die Eerste, ook is Ek die Laaste." Jesaja 48:12 

"Luister na My, julle wat die geregtigheid najaag, wat die HERE soek!" Jesaja 51:1a

"Want Ek het julle vaders nadruklik gewaarsku op die dag toe Ek hulle uit Egipteland laat optrek het tot vandag toe, vroeg en laat, en gesê: Luister na my stem!" Jeremia 11:7 

IS ONS GEMEENTES VANDAG ADAMVERBETERINGS-SENTRUMS?

Gestel jy neem tien lidmate uit tien verskillende gemeentes  in Suid-Afrika en jy vra hulle om in net 'n klompie sinne die essensie van Christenskap op te som.  Hoeveel van hulle sal op een of ander manier klem lê op die feit dat Christenskap nie gaan oor die verbetering van Adam nie, maar die vorming van die lewe van Christus in die dissipel en dan die ekspressie van Christus deur die dissipel?  M.a.w. dat ons so geïdentifiseer is met die dood (sterf saam met Hom) en opstanding (staan op saam met Hom) van Jesus dat God die Vader niks anders van ons verwag nie as 'n geloof wat wegkyk van onsself sodat Christus alles in en deur ons kan wees (Heb. 12:2; Kol. 3:1-3).

Is die meeste gemeentes vandag nie tragies Adamverbeterings-sentrums in plaas van sentrums wat fokus op die openbaring van Christus in en deur "gewone" dissipels nie?  Daar is net twee moontlike gemeenteprogramme, ongeag die wye verskeidenheid van denominasies en kerkgroepe in Suid-Afrika:

1. Die evangelie skenk vir die gevalle Adam vergifnis van sondes en poog dan om die presiese Adam wat God aan die kruis veroordeel het te verbeter vir die res van sy pad van dissipelskap.

2. Daar is vergifnis van sondes in Christus, maar daarna is die pad van dissipelskap die groei van die nuwe mens in Christus soos wat die gevalle Adam en sy hele selfsugtige leefwêreld as "dood" gereken word (Rom. 6:11).

Indien jy voel dat dit te gekompliseerd is of onnodig tegnies of nie werklik so belangrik nie of nie die dringendste kwessie vir die gemeentes van Jesus Christus nie wil ek net enkele tekste (uit honderde in die Nuwe Testament) aan jou voorhou met die hoop dat dit jou genoegsaam sal stimuleer om jou eie studie van die Nuwe Testament te gaan doen in die lig van hierdie essensiële waarheid.

"Want soos deur die ongehoorsaamheid van die een mens baie tot sondaars gestel is, so sal ook deur die gehoorsaamheid van die Één baie tot regverdiges gestel word." Romeine 5:19 

"Want soos hulle almal in Adam sterwe, so sal hulle ook almal in Christus lewend gemaak word." 1 Korinthiërs 15:22 

"Ek is met Christus gekruisig, en ék leef nie meer nie, maar Christus leef in my. En wat ek nou in die vlees lewe, leef ek deur die geloof in die Seun van God wat my liefgehad het en Homself vir my oorgegee het." Galasiërs 2:20 

"My kinders, vir wie ek weer in barensnood is totdat Christus in julle ‘n gestalte verkry." Galasiërs 4:19 

"Maar ons het hierdie skat in erdekruike, sodat die voortreflikheid van die krag van God mag wees en nie uit ons nie." 2 Korinthiërs 4:7 

"Waar daar nie Griek en Jood, besnedene en onbesnedene, barbaar, Skith, slaaf, vryman is nie, maar Christus is alles en in almal." Kolossense 3:11 

WILSKRAG OF GEWILLIGHEID?

In die wêreld is dit gewoonlik die persoon met die sterkste wilskrag en deursettingsvermoë wat suksesvol is.  Motivering aktiveer die wil en die wil gee die deurvoering vir dit wat ons beplan.  Daarom is ons ook gou om vandag vir mekaar te sê "glo net jy kan"!

Is dit egter hoe dissipelskap werk?  Word Jesus effektief gevolg deur menslike wilskrag?  Ek lê aan jou voor dat die appél van die evangelie op gewilligheid (m.a.w. die hart) is en nie wilskrag per se nie.

"My seun, gee my jou hart, en laat jou oë ‘n welgevalle hê in my weë." Spreuke 23:26 

Enigiemand wat Jesus wil volg op die pad van die kruis kom gou agter dat wilskrag nie hier gaan werk nie.  Daarteenoor verwag die Here dat ons gedurig net ons harte voor Hom sal hou in 'n  liefdesgewilligheid sodat Hy dan deur die krag van die Gees Sý wil in en deur ons kan laat geskied. Gewilligheid teenoor wilskrag is nie 'n passiewe dissipelskap (passiwiteit) nie, maar 'n baie aktiewe luister vir die stem van die Gees in my binneste.

"Laat nogtans nie my wil nie, maar u wil geskied!" Lukas 22:42b 

Ek vermoed dat hierdie eenvoudige waarheid vir baie (wat dalk al moedeloos is langs die pad van 'n wilskrag Christenskap) 'n groot las van hulle skouers sal afrol om dan eerder die "sagte juk" en "ligte las" van Jesus op te neem (Mt. 11:30).

Gaan dink 'n bietjie oor die volgende tekste in hierdie verband:

"Bewaak jou hart meer as alles wat bewaar moet word, want daaruit is die oorspronge van die lewe."  Spreuke 4:23 

"...dit is goed dat die hart versterk word deur genade..."  Hebreërs 13:9 

"Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus vind vir julle siele."  Mattheüs 11:29  

IS JY 'N DISSIPEL?

Bybelse geloof is gebaseer op liefde vir God.  Dit is nie net om in te stem met Bybelse feite of om dit te bely nie.  Ek wonder of daar 'n waarheid is wat ons generasie meer nodig het om te hoor as hierdie een.

Vir een of ander rede het die idee by ons posgevat dat party dissipels Jesus liefhet en dat ander maar net glo in Hom  en dat dit nie regtig so 'n groot verskil maak in die finale analise nie.  Solank jy net glo.  Reg?

Nee, heeltemal verkeerd.  Die "duiwels glo ook" (Jak. 2:19), maar hulle het geen liefde vir God nie.  So 'n geloof kan niemand red nie. 

Waarom is die terme van dissipelskap wat Jesus neerlê so streng? Soos byvoorbeeld Mattheüs 10 vers 37: "Wie vader of moeder bo My liefhet, is My nie waardig nie; en wie seun of dogter bo My liefhet, is My nie waardig nie."

Want dit toets ons liefde vir Hom!  Sonder hierdie liefde kan ons volgens Jesus self níe Sy dissipels wees nie.  Jesus het geen dissipels wat Hom nie só liefhet nie.  Nie eers een nie.  Miskien moet ons weer gaan dink oor wat dit beteken om "dissipels" te maak "van al die nasies" (Mt. 28:19) en wat die inhoud en oogmerk is van die evangelie wat ons verkondig. 

Maar los dit ons nie dan net weer by redding deur verdienste en nie deur geloof alleen nie?  Nee geensins nie, want hierdie liefde vir Jesus is die gevólg van Sy liefde vir ons en dit is dan ook die wese van Bybelse geloof.

"Ons het Hom lief, omdat Hy ons eerste liefgehad het." 1 Johannes 4:19 

Indien hierdie liefde vir Jesus dus nie in my hart is nie, bewys dit net een ding; die evangelie het nog nooit tot binne in my hart deurgedring om daar Bybelse geloof op te wek nie (Rom. 10:17).  Dan het ek dringend nodig om na God te draai en te bid dat dit wel sal gebeur.  Dit is letterlik 'n saak van lewe en dood.

REDDING HET ALLES TE DOEN MET DIE AANGESIG VAN JESUS CHRISTUS

Hoe ons ookal die evangelie wil beskryf of definieër, een ding is duidelik; geen definisie van die evangelie wat nalaat om die "aangesig van Jesus Christus" sentraal te maak, kan ten volle die goeie nuus openbaar nie.

"Want God wat gesê het dat daar uit duisternis lig moet skyn—dit is Hy wat in ons harte geskyn het om die verligting te bring van die kennis van die heerlikheid van God in die aangesig van Jesus Christus." 2 Korinthiërs 4:6

Ons word gered "in die aangesig van Jesus Christus" soos wat die Heilige Gees Hom vir ons "afskilder" (Gal. 3:1) tydens die ware prediking van die evangelie. Ons word verder ook geheilig en verander soos wat ons áánhou om die heerlikheid van Christus te aanskou (2 Kor. 3:18). 

Daarom kan ons waarlik sê dat Jesus Christus nie net ons Redder is nie, maar dat die aanskoue van Sy aangesig ook die doel van ons redding is.  Hy is voorwaar die "Leidsman en Voleinder" (Heb. 12:2) van ons geloof!  Die Bybel sê nie verniet dat die straf van die ongelowige 'n ewigheid "weg van die aangesig van die Here" is nie.   Dit is 'n skrikwekkende gedagte.

"Hulle sal as straf ondergaan ‘n ewige verderf, weg van die aangesig van die Here en van die heerlikheid van sy sterkte." 2 Thessalonicense 1:9 

Dink jy aan jou geloofslewe as die aanskoue van die aangesig van Jesus in die evangelie?  Dit is nie net absoluut skriftuurlik nie, dit is die grootste vreugde moontlik vir enige skepsel.  Die hemel het alles te doen met Sy aangesig en die hel met die afwesigheid van sy aangesig.