Thursday, 29 October 2020

NEHEMIA 'N MAN VAN TRANE

 "En hulle het vir my gesê: Die oorgeblewenes wat vrygekom het uit die gevangenskap daar in die provinsie, verkeer in groot ellende en in smaad, en die muur van Jerusalem lê stukkend en sy poorte is met vuur verbrand. En toe ek hierdie woorde hoor, het ek gesit en ween, en ek het dae lank getreur; en ek het gevas en gebid voor die aangesig van die God van die hemel." Nehemia 1:3-4

Is daar mure in gesinne, gemeentes (en dalk hele nasies) wat omgeval het en net so bly lê het?  God soek net een man of vrou van trane wat in gebrokenheid voor God kan wees sodat Christus kan verrys aan die binnekant van daardie mens en deur hom of haar herstel kan bring.  As dit nie gebeur nie hou die vyand net aan om te "steel, slag en verwoes" (Joh.10:10).  Waar is die Nehemias?

"Want al is Hy gekruisig uit swakheid, lewe Hy tog uit die krag van God. Want ons is ook swak in Hom, maar ons sal saam met Hom vir julle lewe deur die krag van God." 2 Korinthiërs 13:4

"En koop die tyd uit, omdat die dae boos is."  Efesërs 5:16


Tuesday, 27 October 2020

DIE GOUE KALF IN ONS MIDDE

"Maar julle, laat jul nie Rabbi noem nie, want een is julle leermeester: Christus, en julle is almal broeders."  Mattheus 23: 8

"Gaan dan heen, maak dissipels van al die nasies, en doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees; en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het."  Mattheus 28:19

Leiers is nie die middelpunt van die kerk nie, Christus is, en leiers is bedoel om hierdie werklikheid met ywer en toewyding te fasiliteer. Leiers is veronderstel om Christus op te hef deur 'n konsekwente verkondiging van die evangelie en 'n gefokusde toerusting van die heiliges met betrekking tot Hom.

Toe Jesus na hierdie aarde gekom het, het Hy alles verander, ook die manier waarop die mensdom na leierskap kyk.  Die vernuwing van ons denke (Rom. 12: 2) is veronderstel om die manier waarop ons na leierskap kyk, in te sluit. Leiers moet as 't ware die evangelie voor hulle uitstuur, sodat Jesus gesien kan word, terwyl hulle in Sy skaduwee bly as dienaars van die dissipels en die gemeente (1 Kor. 4: 1).  

Die Nuwe Testament beklemtoon op velerlei maniere dat leiers bedoel is om 'in die skadu van Jesus' te lei. Die oomblik as 'n leier of leiers uit daardie skaduwee tree, beweeg hulle voor Jesus in en druk Hom terug in húlle skaduwee. Dit is 'n skreiende skande, maar dit is so algemeen dat dit beskou kan word as die goue kalf van die populêre idee van gemeentelewe vandag.

Dink vir 'n oomblik oor die volgende baie belangrike feit wat min aandag in die kerkgeskiedenis gekry het. In elke geval wat Paulus 'n brief aan 'n gemeente geskryf het, het hy dit aan die hele kerk gerig en nie aan 'n leier of leiers nie. Een en twee Timoteus en Titus is aan apostoliese medewerkers geskryf, nie aan gemeentes nie.  

Dit is nog opvallender as ons in ag neem dat feitlik elkeen van daardie gemeentes tydens die skrywes van Paulus krisisse beleef het en dat hy steeds nie sy briewe aan die ouderlinge gerig het nie.  In sy brief aan die Filippense, begin hy deur te sê 'aan al die heiliges in Christus Jesus wat in Filippi is, saam met die opsieners en diakens'. Let daarop dat hy nie gesê het EN die opsieners en diakens nie, maar die heiliges SAAM MET die opsieners en diakens. Dit is 'n baie belangrike punt om op te let, want dit dui aan dat 'n plaaslike gemeente bestaan ​​uit een groep, heiliges...en onder hulle ouderlinge en diakens; nie uit drie groepe (of klasse) nie.

Jesus het in Mattheus 23 vers 8 gesê 'Een is julle Leermeester, en julle is almal broers'.  Ja, daar is leraars en leiers in die kerk, maar hulle moet dien as medebroers wat onderrig en lei in die skadu van Jesus, die ware Leermeester en Leier.

Verder is ouderlinge slegs herders onder Jesus se Heerskappy.  Hy alleen is die 'Opperherder' (1 Pet. 5: 2-4). Die herders in 'n plaaslike gemeente durf hulself nooit as 'bo die skape' beskou nie. Hulle is self skape in die kudde van die Goeie Herder (Joh. 10:11, 16).  Hulle is net skape wat ander skape lei deur hulle te alle tye aan die Opperherder te verbind en nie aan hulleself nie.