DIE EENVOUD VAN 'N LEWE VAN LIEFDE SELFS IN 'N WÊRELDWYE KRISIS

 Die wêreld leef en werk in en vir eie-belang en so 'n lewe word altyd 'n komplekse spel waarin ek probeer om alles en almal om my te manipuleer sodat ek die maksimum voordeel vir myself kan bekom.

Daarteenoor is die lewe in die koninkryk van God 'n lewe van eenvoud, omdat daar 'n enkelvoudige liefdesmotief is wat alles bepaal.  

"Laat alles by julle in liefde geskied." 1 Korinthiërs 16:14 

"Let all that you do be done in love." 1 Corinthians 16:14  (ESV)

Boonop het ons 'n onuitputlike Bron (Christus) in ons vir hierdie doel waarvoor ons geskape is. 

"Maar die doel van die gebod is liefde uit ‘n rein hart en ‘n goeie gewete en ‘n ongeveinsde geloof."  1 Timotheüs  1:5 

"As julle in gehoorsaamheid aan die waarheid julle siele deur die Gees tot ongeveinsde broederliefde gereinig het, moet julle mekaar vurig liefhê uit ‘n rein hart." 1 Petrus 1:22 

Ons is nie net vir liefde gebore (wederbaar) nie, ons is ook uit liefde gebore.

"Geliefdes, laat ons mekaar liefhê; want die liefde is uit God, en elkeen wat liefhet, is uit God gebore en ken God.  Hy wat nie liefhet nie, het God nie geken nie, want God is liefde." 1 Johannes 4:7-8 

Wanneer jou lewe as 'n dissipel genadiglik gereduseer is tot hierdie eenvoud kan nie eers 'n wêreldwye gesondheids-en-ekonomiese krisis jou ekwilibrium versteur nie.  Die Bron van Liefde in my word nie bedreig deur enigiets wat op aarde gebeur nie en Hy het gesê dat as ek Sy koninkryk van liefde eerste stel, sal Hy verantwoordelikheid neem vir die "ander dinge" (Mt. 6:33).

Vir die wat hulle steeds bevind in die komplekse spel van nimmereindigende en onversadigbare self-bevoordeling is dit inderdaad 'n wêreldwye krisis, maar dissipels van Jesus leef uit en vir 'n ander koninkryk. Hulle "huis" is op 'n rots gebou (Mt. 7:24-25).

'n Krisis vanuit God se perspektief is wanneer ons ophou om uit en vir die liefde te leef.  Miskien bevind jy jou in besonderse moeilike omstandighede in die tydelike en ek wil dit nie ligtelik afmaak nie.  As jy egter die eenvoud van die liefde bly bewaar in jou hart is daar geen krisis op aarde wat jou werklik kan bedreig nie.  Selfs om te sterf word dan "wins".

"Want om te lewe, is vir my Christus, en om te sterwe, is vir my wins." Filippense 1:21 

‘N NUWE BEGIN

 Vir die persoon wat wegdraai van ‘n onafhanklike en ‘n self-gerigte lewe en sy volle vertroue in Christus plaas, is daar nie net vergifnis nie, maar ‘n nuwe lewe; ‘n totaal nuwe begin.

“In Hom het ons die verlossing deur sy bloed, die vergifnis van die misdade na die rykdom van sy genade” Efesiërs 1:7 

“Daarom, as iemand in Christus is, is hy ‘n nuwe skepsel; die ou dinge het verbygegaan, kyk, dit het alles nuut geword.” 2 Korinthiërs 5:17 

 In Christus het ons volkome kwytskelding van die straf en skuld van sonde ontvang.  Dit op sigself is verstommende goeie nuus, maar  in Hom het ons ook meer as net vergifnis ontvang.  Ons het ‘n nuwe lewe ontvang deur die wedergeboorte. 

Die grootste uitdaging van ons nuwe lewe in Christus is om te leer om die verlede agter te laat, insluitende ons ou manier van dink!  God verwag van ons om as "nuwe mense" te dink oor ons lewe, identiteit en bestemming.  Ons moet leer om in geloof die veroudering van die gevalle skepping af te skud en ons te beklee met die nuutheid en die voortdurende vernuwing wat eie is aan die nuwe skepping in Christus. 

Voel jy of jy ‘n nuwe begin nodig het?  Dit is reeds ‘n werklikheid “in Christus”.  Glo dit net.

“Daarom gee ons nie moed op nie, maar al vergaan ons uiterlike mens ook, nogtans word die innerlike mens dag ná dag vernuwe.” 2 Korinthiërs 4:16 

"Nie op grond van die werke van geregtigheid wat ons gedoen het nie, maar na sy barmhartigheid het Hy ons gered deur die bad van die wedergeboorte en die vernuwing deur die Heilige Gees." Titus 3:5 

NET JOU POSISIE IN GENADE KAN JOU BRING BY DIE KONDISIE VAN GENADE

Ons kan 'n kondisie van genade ("a state of grace") beskryf as 'n konstante innerlike vloei van die lewe en liefde van Christus wat my eie ywer as 'n dissipel as't ware oortref en keer op keer verbysteek soos wat ek God se kragtige werking binne-in my ervaar (Fil. 2:13).   Dit kan ook beskryf word as 'n innerlike heerskappy wat 'n bepaalde uiterlike effek en manifestasie het.

"Want as ten gevolge van die misdaad van die één die dood geheers het deur die één, veel meer sal hulle wat die oorvloed van die genade en van die gawe van die geregtigheid ontvang, in die lewe heers deur die Één, Jesus Christus." Romeine 5:17 

Slegs hierdie kondisie van genade bring die onbeskryflike verruiming van hart en onkeerbare, bo-menslike liefdesinisiatiewe wat ons in die blaaie van die Nuwe Testament sien.

Die vraag is egter hoe kan ons uitkom by hierdie kondisie van genade?  Die antwoord wat die Nuwe Testament gee op hierdie vraag is werklik verstommend.  Dit is slegs deur ons geloofsgreep op ons posisie van genade in Christus wat ons ooit sal uitkom by hierdie kondisie.

"Tot lof van die heerlikheid van sy genade waarmee Hy ons begenadig het in die Geliefde." Efesiërs 1:6 

"Deur wie ons ook deur die geloof die toegang verkry het tot hierdie genade waarin ons staan; en ons roem in die hoop op die heerlikheid van God." Romeine 5:2 

Ons is "begenadig in die Geliefde" en ons het 'n stand in genade, maar ons het nodig om ons tot so 'n mate te verlustig in hierdie posisie van genade in die teenwoordigheid van God (dit is die geloofslewe) dat die kondisie van genade 'n onvermydelike werklikheid kan word.  Dit is ongetwyfeld God se wil vir elkeen wat reeds "staan in genade", m.a.w. alle dissipels van Jesus.

So waarom sien ons nie vandag meer van die kondisie van genade en die lieflike vrug wat dit bring nie?  Miskien omdat ons in ons eie krag en ywer probeer om dit te bewerkstellig wat slegs kan realiseer vanuit 'n posisie wat ons reeds as 'n geskenk ontvang het.

"Hy wat julle dan die Gees verleen en kragte onder julle werk, doen Hy dit uit die werke van die wet of uit die prediking van die geloof?" Galasiërs 3:5 

RADIKALE VERWERPING VAN DIE OUE EN OMHELSING VAN DIE NUWE

Die enigste manier wat ons sin kan maak van die radikale dissipelskapterme in die vier evangelies is wanneer ons dit sien in die lig van die absolute en finale onderskeid tussen ons ou en nuwe identiteit.

"As iemand na My toe kom en hy haat nie sy vader en moeder en vrou en kinders en broers en susters, ja, selfs ook sy eie lewe nie, kan hy my dissipel nie wees nie." Lukas 14:26 

"En Hy sê vir almal: As iemand agter My aan wil kom, moet hy homself verloën en sy kruis elke dag opneem en My volg." Lukas9:23 

"Want elkeen wat sy lewe wil red, sal dit verloor; maar elkeen wat sy lewe om My ontwil verloor, sal dit vind." Mattheüs 16:25 

Ons sien aan die begin van die evangelies en ook in die boek Handelinge dat die evangelie van die koninryk aangekondig word as verstommende goeie nuus en dat daar 'n onmiddellike oproep is om ons te bekeer (weg te draai van die ou identiteit in onsself) en te glo (die nuwe identiteit in Christus te omhels).

Voordat jy nie met bonatuurlike insig begin sien wat hierdie nuwe identiteit en nuwe lewe in Christus werklik behels nie, sal die radikale karakter van die oproep om die ou identiteit en die hele ou skepping vaarwel toe te roep altyd vir jou iets vaag, vreemd en selfs verbysterend wees.

"Daarom, as iemand in Christus is, is hy ‘n nuwe skepsel; die ou dinge het verbygegaan, kyk, dit het alles nuut geword." 2 Korinthiërs 5:17 

Histories het die kruisdood van Jesus Christus absolute skeiding tussen die ou en nuwe skepping gebring.  Vanuit God se perspektief was dit finaal en onomkeerbaar.  Die vraag is egter of ek en jy al die finaliteit van die kruis as 'n werklikheid omhels het. 

Dit beteken prakties dat ons hele hartsfokus en waardestelsel van die aardse na die hemelse skuif (Kol. 3:1-4) en dat ons voortaan leef as "bywoners en vreemdelinge" op die aarde (1 Pet. 2:11).  Maar "vreemdelinge" wat voortdurend ander mense oproep om ook die oorgang te maak van die oue na die nuwe.