VERVANGINGSTEOLOGIE OF EENHEIDSTEOLOGIE?

Sonder om op te veel detail in te gaan oor die kwessie, sou dit nie akkuraat wees om te sê dat dit gesonder is om te dink vanuit "eenheid" tussen gelowige Jode en gelowige heidene in die liggaam van Christus in plaas van om te sê die kerk "vervang" Israel nie?

"Want Hy is ons vrede, Hy wat albei een gemaak en die middelmuur van skeiding afgebreek het deurdat Hy in sy vlees die vyandskap tot niet gemaak het, naamlik die wet van gebooie wat in insettinge bestaan; sodat Hy, deur vrede te maak, die twee in Homself tot een nuwe mens kon skep en albei in een liggaam met God kon versoen deur die kruis, nadat Hy daaraan die vyandskap doodgemaak het." Efesiërs 2:14-16 

"Wat in ander tye aan die mensekinders nie bekend gemaak is nie soos dit nou aan sy heilige apostels en profete geopenbaar is deur die Gees, naamlik  dat die heidene mede-erfgename is en medelede van die liggaam en mededeelgenote aan sy belofte in Christus deur die evangelie." Efesiërs 3:5-6 

Dit is bietjie moeilik om hierdie skrifgedeeltes anders te interpreteer as sprekende van 'n "onbreekbare organiese eenheid" is dit nie?  Hierdie eenheid is duidelik nie 'n organisatoriese of menslik georkestreerde eenheid nie.  Dit is niks minder nie as die produk van die verlossingswerk van Jesus Christus.

Die beskuldiging teen vervangingsteologie is dat dit leer dat die kerk (lees "heidene") die Jode vervang as die mense van God.  Maar as die universele kerk volgens die Nuwe Testament bestaan uit heidene én Jode organies verenig in een liggaam, hoe op aarde kan dit dan 'n vervanging wees?  Dit kan net 'n vervulling wees van dit wat in die Ou Testament uitgebeeld en geprofeteer is. 

Die vraagstuk of daar nog 'n plek is vir die nasie Israel in die profetiese program van God is baie kompleks en daar is al baie boeke hieroor geskryf.  Al wat ek egter aan jou wil voorlê vandag is dat daar baie lig gewerp word op die saak as ons begin deur te dink vanuit 'n eenheidsteologie in plaas van om vas te val in 'n woordestryd rondom die sogenaamde "vervangingsteologie".

Voor ons verwoed begin veg oor die interpretasie van gedeeltes soos Romeine 9 tot 11 moet ons miskien net eers saam gaan stilstaan by die eenheidsteologie van Efesiërs 2 en 3 waaroor daar sekerlik nie wyd uiteenlopende interpretasies kan wees m.b.t. die basiese boodskap nie.  Of hoe? Die beginsel is dat die moeiliker gedeeltes in die Bybel verklaar moet word in die lig van die meer voor die hand liggende gedeeltes. Laat dit eers goed insink deur biddende refleksie en beweeg dan na die ander gedeeltes.

Een ding is absoluut onaanvegbaar en dit is dat daar nou en vir altyd maar net een manier is vir Jood of heiden om gered te word en dit is deur geloof in die verlossingswaarde van die kruisiging en opstanding van Jesus Christus.  Hieruit volg dan ook die ander onaanvegbare waarheid dat Jesus Christus, die een unieke Verlosser van Jood en heiden, se liggaam nie verdeel kan word nie en dat daar dus nooit 'n Joodse kerk én 'n heidense kerk kan wees nie.  Nie nou nie en ook nie in die toekoms nie. 

As ons nie begin by eenheidsteologie in terme van hierdie kwessie nie gaan ons vir seker op allerhande snaakse plekke eindig.  Die lens waardeur ek na iets kyk, maak 'n baie groot verskil aan dit wat ek sien of nie sien nie.