VREUGDELOSE VORMGODSDIENS LEI ALTYD TOT 'N ONVERMYDELIKE HERDEFINISIE VAN SONDE

"Mense wat ’n gedaante van godsaligheid het, maar die krag daarvan verloën het. Keer jou ook van hierdie mense af." 2 Tim. 3:5

“Want sekere mense het ingesluip wat lank tevore al opgeskryf is vir hierdie oordeel, goddelose mense wat die genade van onse God verander in ongebondenheid, en die enigste Heerser, God, en onse Here Jesus Christus verloën.”  Judas 1:4 

Die krag van godsaligheid word op geen ander plek gevind nie as in 'n verhouding van vreugde met ons hemelse Vader, gewortel en gegrond in die rykdom van Sy vrymakende genade in Jesus. Waar dit afwesig is, word die Christelike geloof maar net nog 'n godsdiens wat met stroewe pligpleging die rituele van die spesifieke kerktradisie op bepaalde tye en plekke nakom. Die probleem is natuurlik dat hierdie vreugdelose "vormgodsdiens" heeltemal kragteloos is teen die versoekinge van die sonde en of dit nou jare of dekades neem, een of ander tyd word die gaping tussen die godsdiensbelydenis en die daaglikse lewe so groot dat daar net een alternatief is en dit is om die sonde te herdefinieer. Wanneer ons dit wat die Bybel sonde noem herinterpreteer en dit afskryf as die oningeligte uitsprake van 'n pre-wetenskaplike era kan ons weer asemhaal en saamleef met ons "nuwe bybel". Nou is dit nie meer so 'n las om voort te gaan met ons rituele en vormgodsdiens nie, want genade is nie meer God wat ons vergewe, verlos en ons voete plaas op die pad van vryheid nie. Genade is nou ons onbeperkte toleransie van morele verval terwyl ons vrolik voortgaan om te lees uit ons "nuwe bybel" en bid tot ons "nuwe" en meer tolerante moderne "god" en ons die doodsheid van vormgodsdiens moediglik oorwin met ons "nuwe, permissiewe blydskap".  Let op Paulus se opdrag aan Timotheus (in 2 Tim. 3 vers 5b) vir presies so 'n situasie.